Amerikanın türkmən qazının İran vasitəsilə İraqa nəqlinə veto qoyması Aşqabadla Bağdad arasında razılaşmanı pozub. İraq ikinci dərəcəli sanksiyalar qorxusundan 9 milyard kubmetr qaz idxalını ləğv etmək məcburiyyətində qalıb. Vaşinqton sanksiyalar altında olan İranın bundan faydalanmasının qarşısını almağa çalışır.
Bu arada, ABŞ-ın “Taliban”a qarşı sanksiyaları TAPI (Türkmənistan-Əfqanıstan-Pakistan-Hindistan) layihəsinin də həyata keçirilməsi perspektivlərinə təsir göstərir. Ekspertlərin fikrincə, ABŞ-ın bu addımlarına səbəb Türkmənistanı Transxəzər marşrutundan istifadə etməyə məcbur etməkdir.
Xatırladaq ki, hələ cari ilin iyulun əvvəlində İraq Energetika Nazirliyinin sözçüsü Əhməd Musa türkmən qazının idxalı üçün sənədlərin hazır olduğunu açıqlayıb. Qeyd edib ki, inzibati, texniki və logistik prosedurlar tamamlanıb. Bu qaz İran idxalının azalmasını kompensasiya etmək və gücü 2000 MVt-dan çox olan elektrik stansiyalarının işini dəstəkləmək üçün nəzərdə tutulmuşdu. Fiziki cəhətdən tədarüklər svop sazişinə əsasən həyata keçirilməli idi: Türkmənistan qazı İrana axacaq, İran da öz növbəsində mövcud boru kəmərləri vasitəsilə İraqa ekvivalent həcmdə qaz verəcək. Bu, xüsusilə siyasi və texniki amillərlə əlaqədar olaraq, İranın Bağdada qaz tədarükünün kəskin azaldılması - gündə 45 milyon kubmetrdən 20 milyon kubmetrə qədər azalması fonunda olduqca aktual əhəmiyyət kəsb edirdi. Yeni saziş İraqın enerji kəsirini bağlamağa kömək etməli idi. İraqın Elektrik Nazirliyi kredit xətti açmaq və Türkmənistana vəsait köçürmək üçün İraq Ticarət Bankı vasitəsilə bank prosedurlarının tamamlanmasını gözləyirdi. Bununla belə, “Reuters”in məlumatına görə, Vaşinqton xəbərdarlıq edib ki, bu sxemə davam etmək İraq banklarına və maliyyə qurumlarına qarşı sanksiyalara səbəb ola bilər. ABŞ Maliyyə Nazirliyi vəziyyətlə bağlı şərh verməyib. İxracını şaxələndirməyə və Çindən asılılığını azaltmağa çalışan Türkmənistan üçün bu uğursuzluq onun perspektivli strategiyalarından birini - mübadilə əsaslı tədarükləri pozur. Uzun müddətdir diqqət mərkəzində olan TAPI qaz kəməri də problemlərlə üzləşib. Rus politoloq Derya Karayevin bildirdiyinə görə, Türkmənistan hakimiyyəti hələ 1990-cı illərin əvvəllərində böyük Qərb şirkətləri ilə əməkdaşlıqdan imtina edib, çünki onlar sadəcə investor kimi çıxış etmirdilər, Türkmənistanın daxili və xarici siyasətinə təsir göstərə bilərdilər. Nəticədə Türkmənistan hakimiyyəti TAPI Boru Kəmərini (90%-i dövlətə məxsus Türkmənqaz konserninə məxsusdur) təsis etdi. O, müstəqil şəkildə maliyyə axtarmağa başladı və öz vəsaitlərindən istifadə edərək, "Arkadağın Parlaq Yolu" adlandırılan TAPI boru kəmərinin birinci mərhələsinin tikintisinə başladı. 153 kilometrlik bu hissə türkmən qazını Əfqanıstanın eyniadlı əyalətinin paytaxtı Herata gətirmək üçün nəzərdə tutulmuşdu. Lakin tikinti nə qədər uzandısa, ABŞ-ın Əfqanıstanın yeni hakimiyyət orqanlarına tətbiq etdiyi sanksiyalarla bağlı problem və çətinliklər bir o qədər çoxaldı. 2023-cü ildə Aşqabad TAPI qaz kəmərinin tikintisinə icazə vermək üçün ABŞ-dan “Taliban” hökumətinə qarşı sanksiyaları yumşaltmağı xahiş edib. Hətta Türkmənistanın ümummilli lideri Qurbanqulu Berdiməhəmmədov 2025-ci ilin martında qeyd edib ki, layihənin həyata keçirilməsi çoxsaylı hüquqi, kommersiya və maliyyə məsələlərinin həlli ilə bağlıdır: “TAPI qaz kəməri layihəsi çərçivəsində neft-qaz sektorunda işlər beynəlxalq təcrübədə müəyyən edilmiş norma və standartlara uyğun aparılmalıdır". Hazırda tamamlanan “Arxadağın işıqlı yolu” marşrutunun uzunluğu məlum deyil.
Derya Karayev məsələ ilə bağlı qeyd edir: “İnvestisiyaların cəlb edilməsi, ilk növbədə TAPI-nin tikintisi üçün Türkmənistan hakimiyyəti 23-24 aprel 2025-ci il tarixlərində Kuala-Lumpurda Türkmənistan iqtisadiyyatına Xarici İnvestisiyaların Cəlb edilməsi üzrə Beynəlxalq Forum keçirdi. "Lakin bir gün əvvəl, aprelin 22-də Hindistanın Cammu və Kəşmir bölgəsindəki Pahalqam şəhəri yaxınlığında, demək olar ki, təklif olunan TAPI marşrutu yolunda terror aktı baş verdi. O, tez bir zamanda TAPI qazının hipotetik alıcıları olan Hindistan və Pakistan arasında genişmiqyaslı hərbi toqquşmaya çevrildi. Bəzi müşahidəçilər birbaşa hücumu həvəslə TAPI-nin tikintisinə və gələcəyinə təxribat aktı kimi göstərdilər”. Ekspert hesab edir ki, İranın qaz nəqli infrastrukturundan istifadə etmək və ya digər ölkələrlə ticarət etmək planları Aşqabad üçün cəlbedici olsa da ABŞ buan imkan vermir: “İlin əvvəlində İran Türkmənistan yataqlarından Qərbə tranzit dəhlizinin yaradılması üçün öz vəsaiti hesabına, o cümlədən Türkmənistanda infrastruktur tikintisinə başlamaq niyyətində olduğunu bəyan edib. Bu layihənin statusu da hazırda məlum deyil və o, ABŞ-ın İrana qarşı eyni sanksiyaları ilə üzləşib. Amma bu qaydanın istisnaları var. Məsələn, ABŞ-ın Türkmənistandakı səfiri Metyu Klimov 2024-cü ildə bəyan etmişdi ki, türkmən qazının İran vasitəsilə Azərbaycana mübadilə satışı ABŞ-ın sanksiyalarına məruz qalmayacaq. Bu dövri alışlar Azərbaycan tərəfindən TANAP-TAP boru kəməri ilə Avropaya qaz tədarükü üzrə öhdəliklərini yerinə yetirmək məqsədilə Azərbaycan Milli Neft Şirkəti (SOCAR) ilə Türkmənqaz arasında 2021-ci ildə imzalanmış və ildə 1,5-2 milyard kubmetr həcmində müqavilə əsasında həyata keçirilib. Eyni zamanda, ABŞ səfiri Türkmənistan qazını Avropaya nəql edə biləcək Transxəzər boru kəmərinin tikintisinə dəstəyini ifadə edib. Aydın təəssürat yaranır ki, türkmən qazı müxtəlif intriqalar və manipulyasiyalarla yeganə “əsl və düzgün” marşruta – Xəzər dənizi vasitəsilə Avropaya doğru sövq edilir. Təbii ki, layihənin əsas operatoru ilə bağlı sual yaranır və bu rol üçün artıq pərdəarxası mübarizə gedir””.
Politoloq qeyd edib ki, Azərbaycan artıq ADNOC-un (Əbu-Dabi Milli Neft Şirkəti, BƏƏ) beynəlxalq investisiya qolu olan XRG ilə Cənub Qaz Dəhlizinə investisiyalarla bağlı memorandum imzalayıb. Sənədin təfərrüatları verilmir, lakin ADNOC və XRG 2025-ci ilin aprelində Türkmənistan hökuməti ilə Malayziyanın “Petronas” şirkəti ilə birgə neft yatağının gələcək işlənməsi ilə bağlı böyük saziş imzalayıb. Bununla belə, layihə ilə maraqlanan yeganə regional oyunçu onlar deyil. Ekspertin sözlərinə görə, mühüm aspekt həll olunmamış qalır: Aİ-yə qaz tədarükü üçün uzunmüddətli müqavilələr. Bununla belə, SOCAR prezidenti Rövşən Nəcəf bu məsələdə kifayət qədər konkret danışıb: “Biz heç bir Avropa və ya Aİ maliyyəsi cəlb etmədən Avropaya qaz tədarükünü təxminən 60% artırmışıq. Lakin bu tədarüklərin sabitliyini təmin etmək və onların həcmini artırmaq üçün qaz kəmərini genişləndirməliyik. Bunun üçün isə avropalı alıcıların uzunmüddətli müqavilə zəmanətləri, eləcə də onların Aİ-dəki maliyyə qurumlarının dəstəyi lazımdır”. Derya Karayev xatırladır ki, indi vəziyyət kəskin şəkildə dəyişib və Azərbaycanla Türkmənistan arasında münasibətlərin kəskin istiləşməsi səbəbindən SOCAR Türkmənistanın maraqlarının lobbiçisi kimi faktiki olaraq fəaliyyət göstərir: “Təbii ki, şirkət Türkmənistan qazının Avropaya təklif olunan tranzitində əsas oyunçu kimi öz maraqlarını da unutmur”.
Ramil QULİYEV