Vidadinin ürəyi Vətənlə döyünürdü...
Həyatı dərk edən gündən ilahi bir sevgi və məhəbbətlə xalqına, Vətəninə bağlanan Vidadi Nemətulla oğlu Məmmədov Tanrının bəxş etdiyi ömür payını şərəflə başa vurdu. Necə deyərlər, başqasına işıq olmaqla yaşadığı 50 ildə el-obada alnıaçıq, üzüağ oldu.
Vidadi xalqın ağrı-acılarını, sevincini, yurd təəssübkeşliyini ürəyindən keçirtməyi bacaran kişilərdən idi. Getdiyi yol xoş arzular üzrə qurulmuşdu, insanlara fayda vermək onun amalına dönmüşdü. Ən əsası əqidəsi saf, haqq işi naminə canını qurban verməyi bacarırdı. Məhz buna görə də yağı düşmənin əzəli yurd yerimiz Qarabağa ədalətsiz təcavüzü Vidadini ilk gündən rahat buraxmır.
1970-ci ildə dağlar diyarı Lerik qəsəbəsində halal əməyi, nəcib arzuları, müqəddəs əməlləri ilə nüfuz sahibi olan Nemətulla kişinin ailə ocağında bir oğlan uşağı dünyaya gəlib. Adını Vidadi qoyublar. O, eşqini, məhəbbətini Vətənə verə-verə yetkinlik yaşına çatıb. Orta məktəbi bitirəndə artıq cəmiyyətdə onun yüksək mədəniyyətinə, əxlaqına, vətənpərvərliyinə heyran qalıblar. Doğma yurduna yararlı övlad olduğu bilinib. Vidadi hərbi xidmətə çağırılıb, Sovet Ordusu sıralarında dövrün qayınlarına uyğun əsgəri borcunu ləyaqətlə yerinə yetirib canından artıq sevdiyi doğma Azərbaycana qayıdıb...
Erməni dığaların 1988-ci ildən bizə qarşı başladığı ədalətsiz müharibə get-gedə şiddətlənirdi. Vətənin belə ağır günündə Vidadi öz yerini döyüş bölgəsində görür. Bu zaman düşməni yerinə oturdurmaq üçün Azərbaycan Respublikanın Prezidenti Heydər Əliyev qeyrətli, mərd oğlanlara çağırış və müraciət edir. 1993-cü ildə Vidadi könüllü silaha sarılıb yağıya qarşı döyüşə yollanır.
Vidadi Məmmədov ilk dəfə Füzulinin Bala Bəhmənli kəndində odun-alovun içinə girir. O, cəsarətlə döyüşün önündə gedir, əsgərləri qələbə savaşına səsləyir. Gərgin vuruşdan sonra kənd dığalardan təmizlənir. Müharibə meydanlarında bərkiyən Vidadiyə baş çavuş rütbəsi verilir. Sonrakı əməliyyatlara komandir kimi yollanır. Kərimbəyli kəndində, Horadiz qəsəbəsində sözün əsl mənasında yağıya qan uddurur, mərdliyi, qəhrəmanlığı əsgərlərə nümunə olur. Döyüş bacarığı, hərbi istedadı, siyasi və taktiki hazırlığı ona yeni-yeni zəfərlər qazandırır. Neçə ölüm-dirim savaşlarda qorxmadan, çəkinmədən polad sinısini irəli verib qartal tək düşmənin üstünə şığıyır. Qəlbi Vətən sevdalı komandir öz əsgərləri ilə Ağdamın Güllücə, Bəyəhmədli kəndlərində xüsusi hünər və qəhrəmanlıq göstərərək düşməni təlatümə gətirir. Laçın, Qubadlı, Zəngilan savaşında, strateji yüksəkliklər uğrunda gedən ən çətin döyüşlərdə düşmənə sarsıdıcı zərbələr endirir, mövqe seçməkdə əsl peşəkar hərbiçi çevikliyi göstərir. Məhz buna görə ermənilər onun qabağında heç cür duruş gətirə bilmir, geri çəkilməyə başlayır.
Erməni qəsbkarlarının işğal etdikləri Vətən torpağının hər qarışı uğrunda döyüşə hazır olan Vidadi Məmmədov aldığı güllə yarasına görə arzusunda olduğu hərbidə qala bilmir. Amma Birinci Qarabağ müharibəsinin qanlı-qadalı günlərində keçdiyi şərəfli döyüş yolu ona başucalığı gətirir. Vətənə, torpağa olan sevgisi bu el qəhrəmanını dağlar diyarı leriklilərin ən sevimli oğluna döndərir. Təkcə onun adı çəkiləndə kiçik də, böyük də qürur düyür.
Vidadi Məmmədov 1996-cu ildə ordudan tərxis olunub halal ailə ocağına qayıdır. Sonrakı həyatına dəyər qatmaq üçün özünü dinc əməyə bağlayır. Yaxşı işlər görür, xeyirxah əməlləri el-obaya yalnız xoşbəxtlik gətirir. Həmişə, hər yerdə nəciblik, humanistlik göstərir, cəmiyyətin tərəqqisi naminə gördüyü işlərdən mənəvi zövq alır. Ömrünü sonuna kimi halal zəhmətdən doymur, pak bir ömür yaşamaqla adamlara düzgün yol göstərməkdən qalmır. Odur ki, Vidadi Məmmədov 2020-ci ildə dünyasını dəyişsə də, qoyub getdiyi xeyirxah əməllərinə görə unudulmur və böyük ehtiramla xatırlanır.
Zəfər ORUCOĞLU
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü
