Elşən Manafov: “Erməni terrorizmini dəstəkləyən və himayə edən məhz Avropa dövlətləri olub”
Azərbaycanın vətəndaş cəmiyyəti təşkilatlarının nümayəndələri Avropa İttifaqının (Aİ) xarici işlər və təhlükəsizlik siyasəti üzrə ali nümayəndəsi və Avropa Komissiyasının vitse-prezidenti Kaya Kallasa, Aİ-nin Cənubi Qafqaz və Gürcüstan böhranı üzrə xüsusi nümayəndəsi Maqdalena Qronoya və İttifaqın ölkəmizdəki nümayəndəliyinin rəhbəri Mariyana Kuyundziçə müraciət ünvanlayıblar.
Müraciətdə erməni terrorçu Monte Melkonyan adını daşıyan Ermənistan Hərbi-idman Liseyinin Avropa İttifaqının Hərbi Orta Məktəblər Forumuna qoşulması ilə bağlı xəbərin Azərbaycan ictimaiyyətində geniş çaşqınlıq və narazılıq doğurduğu vurğulanıb. Qeyd olunub ki, Cenevrədə BMT Ofisinin qarşısında səssiz aksiya keçirən və onilliklər ərzində yaşadıqları faciəyə dünyanın diqqət ayırmağa başladığını düşünən Qarabağın itkin ailələri terrorçu qrup hesab edilən bir qurumun üzvü olan və hərbi cinayətkar sayılan Monte Melkonyanın adını daşıyan məktəbin Aİ-yə bağlı bir Foruma qəbul edilməsindən dərindən məyus olublar.
Bizim üçün maraqlı olan odur ki, Bakı ilə İrəvan arasında sülh prosesi getdiyi bir zamanda Ermənistanda hələ də terrorçu Melkonyanın adına məktəb var. Qarabağda bir sıra qırğnlara bais olan qatili hələdə qəhrəmanlaşdırırlar. O baxımdan Ermənistanın bu mövqeyi nə deməkdir?
“Bu kimi məsələləri həll etmədən Paşinyan Melkonyan kimi mifik, psevdo qəhrəman statusuna...”
Sözügedən məsələni “Bakı-Xəbər”ə şərh edən politoloq Elşən Manafov bildirdi ki, Monte Melkonyan erməni əsilli ABŞ vətəndaşı olub: “Avropa, Orta Şərq və Azərbaycanda türklərə qarşı etnik zəmində cinayətlərdə iştirak etmiş terrorçu və cinayətkardır. Xocalı soyqırımında xalqımıza qarşı genosid siyasətinin əsas təşkilatçısı və icraçılarındandır. 1993-cü ildə Ağdamın Mərzili kəndi ətrafında kəşfiyyat qurumumuz tərəfindən qətlə yetirilib. Melkonyan kimilərin millətçilik xəstəliyinə mübtəla olmuş və türklərə qarşı nifrət hissi ilə yaşayan erməni cəmiyyətində milli qəhrəman səviyyəsinə qaldırılması, onun kimilərdən erməni xalqının “qurtuluş və nicatı naminə əzabkeş” obrazının yoğrulması "dənizdən dənizə Böyuk Ermənistan" sevdası ilə yaşayan kütlə psixologiyasını yönləndirən siyasi elitanın korporativ maraqları baxımından anlaşılan məsələdir. Başqa məsələdir ki, Paşinyana "Real Ermənistan" layihəsinin reallaşdırılması naminə erməni cəmiyyətinin millətçilik azarından kənar hissəsi, xüsusilə siyasi qüvvələri və ziyalıları ilə iş üçün vaxt lazımdır. Qarşıdan gələn parlament seçkiləri, Paşinyanın özünün reytinqinin rəyi soruşulan respondentlər sırasında 16 faizə qədər düşməsi (sorğunu ABŞ-ın müstəqil sorğu mərkəzləri keçirib) buna öz təsirini göstərir. Qarşıdakı seçkilər ərəfəsində hələlik Paşinyana müxalifətdə duran erməni Apostol Kilsəsinin millətçi, radikal müxalifətlə işbirliyi göstərir ki, hazırkı şəraitdə Paşinyanın seçkilərdə uğuruna dəstək Türkiyə və Azərbaycanla münasibətlərdəki problemlərin nizamlanması ola bilər. Bu isə yenə zaman amilindən asılıdır və bu kimi məsələləri həll etmədən Paşinyan Melkonyan kimi mifik, psevdo qəhrəman statusuna yüksəldilmişlərə qarşı ideoloji mübarizə məsələsini gündəmə gətirə bilməz. O ki qaldı Avropa Birliyinin məlum məsələyə bu sayaq münasibətinə, bunun sadə və izah ediləsi cavabı var. Erməni terrorizmini Osmanlı və türk faktoruna qarşı bu sayaq mübarizəyə yönləndirən, onu dəstəkləyən və himayə edən məhz Avropa dövlətləri olub. 26 daşnakdan ibarət terrorçu birləşmə Avropadakı Osmanlı bankına basqın edib onu talan edəndə də, 1920-ci ildə Tiflisdə Azərbaycan Cumhuriyyətinin baş naziri Fətəli xan Xoyskini qətlə yetirəndə də, bir il sonra İstanbulda daxili işlər naziri Behbud bəy Cavanşiri, yenə 20-ci illərdə Tələt və Camal paşaları qətlə yetirəndə də, erməni terrorçularını himayə edən, onların vaxtından əvvəl azadlığa çıxmalarına dəstək olanlar da Avropa hakim siyasi dairələrində türk amilindən vahimələnənlər olub. Təəssüf ki, sonrakı illərdə bu siyasət davam etdirilib. Avropa dövlətlərinin əksər parlamentləri tərəfindən Türkiyəni 1915-ci ilin erməni soyqırım hadisələrinə görə qınayan, onu məsul bilən qətnamələrin qəbul edilməsi bu siyasətin bariz göstəricisidir”.
Vidadi ORDAHALLI
