İlham Nicatxan oğlu Şabiyev 1977-ci ildə Bakı şəhərində anadan olub. Azərbaycan Tibb Universitetini bitirib. Füzuli, Laçın və Kəlbəcər rayonlarında hərbi həkim kimi xidmət edib, ehtiyatda olan tibb xidməti mayorudur.
İlham Şabiyev vətənpərvərlik mövzusunda şeirlər yazır, şəhidlərimizin, qazilərimizin qəhrəmanlıqlarını öz şeirlərində vəsf edir.
Qardaş Türkiyədə bir neçə dəfə televiziya proqramlarında çıxış edib, vətənpərvərlik mövzusunda qələmə aldığı poetik nümunələri səsləndirib.
Biz də İlham Şabiyevin üç şeirini sizə təqdim edirik:
Qəhrəman
Razılığını sən qazan
Öz atanın, ananın
Artıq oldun qəhrəman
Çünki qaynayır qanın.
Çalış ürəkdən yanaş
Hər işi gör dərindən
Xəbər verər çıxsa yaş
Gözlərin kədərindən
Bəzən olur qəhrəman
Soydan, nəsildən gəlir
Yaşıl yarpaq saralan
Solur fəsildən gəlir
Sev, Vətəni qəlbinlə
Desinlər zəhmətindir
Ata, ananı dinlə
Sənin hidayətindir
Vətən sözü, kəlməsi
Heç bir zaman qocalmır
Onun gəlməsə səsi
İnsan heç vaxt ucalmır.
Çəmən doymur bülbüldən
Onu səsləyir hər an
Necə sevir könüldən
Öz Vətənin qəhrəman!
Ocaq doymur közündən
Çıxır tüstüsü hər an
Necə üstün ömürdən
Vətən sevir qəhrəman!
Necə ana balasın
Sevir, səsləyir hər an
Dəyişsədə dünyasın-
Heç vaxt ölmür qəhrəman!
Vətən tərifi
Vətən, millətin adı
Onun yurdu, məkanı
Mübarizin, Poladın
Onuçün axan qanı
Üzeyirin, Cavadın,
Onun sözü, bəstəsi,
Şəhid olan Salatın
“Qarabağ şikəstəsi”
Vətən qırpmayan gözü
O, mübariz əsgərin
İradəsidir, dözüm
Bəslər sevgisin dərin
Vətən, ağlayan səsi
Doğulan tək körpənin
Can qoyan, son nəfəsin
Ona qurban gedənin.
Qürbətdə gələn adı
Səslənəndə hər dəfə
Vətən adı ucadır
Söylənən tək müzəffər
Şəhidlərin ruhu şad,
Adın səslənən kimi
Ol, firavan, sən abad
Yaz çiçəklənən kimi
O, Vətən Şəhriyarın
Həsrət çəkən gözləri
Görməyə ixtiyarı
O, yanğısı sözləri
Ürək vurmur Vətənsiz
Damarımdan axmır qan
İnsan ruhdur bədənsiz
Olsa səndən nigaran
Ana rəsmi
Yoxdur elə bir rəssam
Ana şəkli çəkməsin
Keçirtməsin həyəcan
Əldə fırça əsməsin
Ola bilmir o rəssam
Anasın düşünməsin
Duyğulanmasın o an
Çəkəndə sevinməsin
Ana sığmır fırçaya
Analar cənnətindir.
Neçə səs salır boya
Onun ətri mənimdır.
Qırpmır ana gözlərin
Sanki şəkil canlıdır
Nəfəsin çəkir dərin
Rəssam həyəcanlıdır
Analar ağlamasın
Sanki şəkil sevinir
Simalar oxşamasa
Ürəkləri eynidir
Çəkə bilərmi rəssam?
Şəkli göz yaşarmasa
Qala bilmirəm anam,
Mən sənə yalvarmasam.
Çək rəsmini görünsün
Kövrək ana ürəyi,
Baxaq, necə döyünür-
Səndən budur istəyim
Yoxdur elə bir boya
Onun rəngi bilinsin
Anasından kim doyar?
Varmı bilən söyləsin?
