Azərbaycan Ermənistan revanşistlərini dünya boyu ifşa edir
Azərbaycan növbəti dəfə Ermənistanla münasibətləri normallaşdırmağa hazır olduğunu yüksək səviyyədə təsdiqləyib. Belə ki, Prezident İlham Əliyev Litvadan olan həmkarı Gitanas Nauseda ilə görüşdən sonra bu xüsusda mühüm fikirlər səsləndirib.
Dövlət başçısı Gitanas Nauseda ilə görüşdə Cənubi Qafqazda münaqişədən sonrakı vəziyyəti də müzakirə etdiklərini bildirib: “Mən bir daha Azərbaycanın mövqeyini ifadə etdim ki, biz Cənubi Qafqazı sülh, əməkdaşlıq və qarşılıqlı fəaliyyət bölgəsi kimi görmək istəyirik. Düşünürəm ki, İkinci Qarabağ müharibəsindən sonra bu əməkdaşlıq formatını yaratmaq üçün imkan var. Biz, həmçinin gürcüstanlı həmkarlarımız ilə bu barədə fikir mübadiləsi apardıq və onlar da bu seçimi çox müsbət qiymətləndirdilər. Lakin təəssüf ki, Ermənistan indiyə qədər Cənubi Qafqazda üçtərəfli qarşılıqlı fəaliyyət formatının ilkin olaraq başlanmasına həvəs göstərmir. Düşünürəm ki, imkanlar əldən verilməli deyil. Çünki indi Cənubi Qafqaz üçün sülhə, təhlükəsizliyə və sabitliyə sadiqlik nümayiş etdirməyin vaxtıdır”. Burada bir daha xatırladaq ki, Azərbaycan və Ermənistan arasında 2020-ci il noyabrın 10-da 44 gün davam edən müharibədən sonra atəşkəs bəyannaməsi imzalansa da, tərəflər bugünə kimi yekun sülh sazişinə nail ola bilməyiblər. Hərçənd, hər iki tərəfdə sülh sazişinin mümkünlüyünə dəlalət edən pozitiv siqnallar səslənir. Elə İlham Əliyevin Bakıdan İrəvana gedən Gitanas Nausedaya dedikləri bunun təsdiqi sayıla bilər. Azərbaycan bir daha bildirir ki, Ermənistanla sülh sazişi imzalamaq, münasibətləri normallaşdırmaq və düşmənçilik səhifəsini çevirmək istəyir. Azərbaycan liderinin sözlərinə görə, Gitanas Nausedanın Ermənistana səfəri nəticəsində oradakı münasibət barədə daha yaxşı təsəvvürü yaranacaq. Çox güman ki, İrəvanda Gitanas Nauseda Azərbaycan-Ermənistan danışıqlarının bir növ kontekstini göstərən kütləvi etirazların şahidi olacaq. Yəni bir daha əmin olacaq ki, Ermənistanda sülhə qarşı olan revanşist qüvvələr var və onlar indi aktiv fəaliyyətdədir.
Məlumdur ki, Ermənistan baş naziri Nikol Paşinyanın Azərbaycanla sülh sazişi imzalamaq niyyətilə bağlı siqnalları müxalifəti ayağa qaldırıb. Aprelin əvvəlində Nikol Paşinyan bəyan edib ki, beynəlxalq ictimaiyyət “Dağlıq Qarabağın statusu ilə bağlı tələbin həddinin aşağı salınmasını istəyir”. Bu fonda müxalifət Paşinyanı "Dağlıq Qarabağ məsələsində yolverilməz güzəştlərə getməkdə" ittiham edir. Qeyd edək ki, 2020-ci ilin noyabrında Azərbaycan, Ermənistan və Rusiyanın hərbi əməliyyatların dayandırılması haqqında üçtərəfli bəyannaməsi də hakimiyyət əleyhdarlarının müqavimətilə qarşılaşmışdı. Müharibənin başa çatması şərtlərini biabırçı və qəbuledilməz adlandıran müxalifət elə o zamandan bəri vaxtaşırı küçələrə çıxaraq hökumətin istefasını tələb edirdi. Lakin sonda üçtərəfli razılaşma ilə barışmağa məcbur oldu. İndi yenidən bir neçə həftədir ki, etirazların növbəti dalğası başlayıb. Hakimiyyətyönlü təhlilçilərə görə, müxalifət qərarlı görünsə də, hələ ki, küçələrə kifayət sayda insan çıxara bilməyib. Müxalifətin bu addımına səbəb odur ki, bu il aprelin 6-da Brüsseldə görüşmüş Azərbaycan və Ermənistan liderləri sülh sazişi üzərində işləməyə razılaşıblar. O zamandan bəri tərəflər arasında bəyanatların tonu pozitiv olsa da, ölkənin yüksək rütbəli rəsmiləri bir neçə dəfə görüşüb-danışsa da, konkret irəliləyişin əlamətləri hələ ki, nəzərə çarpmayıb. Səbəb Ermənistanın sülh prosesini ləngitməsidir. Bu ölkənin hakimiyyəti müxalifətin mövqeyini nəzərə alaraq sülh prosesini ləngidir, lazımi qətiyyət göstərmir. Halbuki, Ermənistanın “Qraparak” nəşri müxalifətin lazımi dəstəyə malik olmadığını yazır: “Müqavimət hərəkatı davam edir, mitinqə yeni insanlar cəlb edir, yeni təzahürlər əldə edir. Paşinyanın hakimiyyətdən uzaqlaşdırılması tələbi getdikcə populyarlaşır. Lakin insanların böyük bir təbəqəsi var ki, onlar Paşinyan hökumətindən narazıdır, onun ölkə və Ermənistan sakinlərinin başına gətirdiyi fəlakətləri hiss edirlər, amma küçələrə çıxmırlar, etiraz aksiyalarında iştirak etmirlər, çünki müxalifətə inamsızlıq var. Heç kimə sirr deyil ki, bu hərəkatın əsas “pərdəarxası” liderləri Ermənistan prezidentləri Serj Sarkisyan və Robert Köçəryandır. Həm Serj Sarkisyanın, həm də Robert Köçəryanın dövründə hakimiyyətdə səhvlər, korrupsiya halları və qanunsuzluqlar olub ki, bu da Ermənistanın sadə vətəndaşına, iş adamına və sahibkarına birbaşa təsir edib. Bütün bunları xatırlayan insanlar meydana çıxaraq zamanı geri qaytarmaq istəmirlər. Bu səhvlər müxtəlif prezidentlərin dövründə, müxtəlif dərəcədə və müxtəlif xarakterdə özünü göstərib. Onlara bu vərdişlərin təkrarlanmayacağına dair aydın zəmanət lazımdır. Zəmanət olmalıdır ki, repressiyaya məruz qalan media olmayacaq. Zəmanət olmalıdır ki, vergi və gömrük terroru olmayacaq. Zəmanət olmalıdır ki, seçkilər “dobro” ilə olmayacaq. Amma belə zəmanət yoxdur. Ona görə də hakimiyyəti devirmək müşkül məsələdir. Paşinyanın yeganə “öhdəliyi” getdikcə daha ağrılı güzəştlər bahasına öz hakimiyyətini davamlı şəkildə genişləndirmək olacaq. Bu, ən azı, yüz min insan birləşib onun istefasını fəal şəkildə tələb edənə qədər davam edəcək. Hətta Müqavimət hərəkatının indiki durğunluğu, hakimiyyət tərəfindən dezinformasiyaların aktiv şəkildə yayılması şəraitində belə, Paşinyanın siyasi meydanda mövcudluğu şərtdir, çünki müxalifətdəki ab-hava faktiki olaraq ikili hakimiyyət ehtiva edir. Müqavimət hərəkatının təşkilatçılarını lənglik və qərarsızlıqda qınamaq olar, lakin nəzərə almalıyıq ki, bu, ilk növbədə əsəblərin mübarizəsidir. Ölənlərin yaxınlarının haqlı qəzəbi, Paşinyanın cəllad kimi qəbul edilməsi, baş prokurora göndərilən tələblər, nəticədə Paşinyanın ən azı dindirilməyə çağırılması birmənalı şəkildə sübut edir ki, onun istefasının ardınca dərhal cinayətkarlar hakimiyyətə gələcək. Xalq isə buna hazır deyil”.
Nahid SALAYEV
