İnsanın taleyini bəzən özü, bəzən də həyat müəyyən edir. Məsələn, Ermənistan Respublikasında (əzəli Azərbaycan torpaqlarında) ermənilərlə yanaşı yaşayan Azərbaycan vətəndaşlarının qarşılaşdıqları çətinliklər, çəkdikləri müsibətlər, zənnimizcə, nə onların özlərinin, nə də həyatın işi deyil, bu, şübhəsiz, taleyin qəddarlığıdır. Buna başqa ad vermək doğru olmaz.
Dəyərli insan, xalq, Vətən təəssübkeşi, güclü idmançı Əhmədov Şakir Eyyub oğlunun valideynlərinin, qohum-əqrəbalarının da əvvəlcə Qərbi Azərbaycanın Göyçə mahalında yaşamaları bəlli bir həqiqətə - tale məsələsinə sirayət edir. Yəni, taleyə görə, o insanlar orada yaşamalı və o dövrün acı gərdişini yaşamalı idilər. Üstəlik, bu, onlardan sonra gələn nəsillər, xüsusən də Şakir Əhmədov üçün təsirsiz ötüşmədi. Ailəsi Qərbi Azərbaycandan Bakı şəhərinə pənah gətirəndə o, yaxşı anladı ki, erməni xisləti sağalmaz yaradır və ürəkdə ağır iz buraxır. Elə ağlı kəsdikcə, təhsil aldıqca ata-babalarının və özünün çəkdiyi məşəqqətlər onda insana, insanlığa qarşı fikirləri tamamilə dəyişdi. O, tam mənada əmin oldu ki, qəlbində Allah xofu olmayanlarda vicdan, səxavət və digər xüsusiyyətlər olmaz.
Qısa tərcümeyi-hal:
Əhmədov Şakir Eyyub oğlu 20 dekabr 1962-ci ildə Bakı şəhərində doğulub. Ailəsi 1960-cı tldə Qərbi Azərbaycanın Göyçə mahalından Bakı şəhərinə köç edib. Atası böyük ziyalı, dərin düşüncəli vətəndaş Eyyub Əhmədov Birinci Dünya müharibəsinin əlili, tarix və coğrafiya müəllimi, anası Əhmədova Sura Yusif qızı evdar qadın, qəhrəman ana olub. Ailədə 7 qardaş, 4 bacı olublar. 7 qardaşın 3-ü (Şakir Əhmədov da daxil olmaqla) idmanın sərbəst güləş növü üzrə SSRİ idman ustası olub.
İdmana xüsusi marağı olan Şakir Əhmədov 1974-cü ildən etibarən «Spartak» cəmiyyətində idmanın sərbəst güləş növü ilə məşğul olmağa başlayıb. 1979-cu ildə bakı şəhərində S.C.Pişəvəri adına 4 nömrəli fars təmayüllü internat məktəbini bitirib. 1980-ci ildə Azərbaycan Dövlət Bədən Tərbiyəsi İnstitutuna daxil olub. 1985-ci ildə həmin institutu bitirib. Dəfələrlə Azərbaycan Ümumittifaq və Beynəlxalq yarışların qalibi olub. 1983-cü ildə SSRİ xalqlarının Yay spartakiadasının finalçısı və 1984-cü ildə SSRİ çempionu olub. Həmin il Minskdə keçirilən Aleksandr Medvedin xatirəsinə həsr olunmuş beynəlxalq turnirin gümüş mükafatına layiq görülüb. Sərbəst güləş üzrə idman ustası, SSRİ yığma komandasının üzvü olub. 1983-cü ildə Moskvada keçirilən SSRİ xalqlarının 8-ci Yay stpartakiadasında ikiqat olimpiada çempionu, altıqat dünya çempionu Sergey Belaqlazov ilə final görüşünə çıxıb. Həmin görüşdə qalib gəlməsinə baxmayaraq, tərəfkeşlik səbəbindən qalibiyyət qarşı tərəfə verilib. Bu görüş illərlə mübahisə mövzusuna çevrilib. 1979-1987-ci illər ərzində 5 dəfə Azərbaycan çempionu, 7 dəfə SSRİ üzrə «Spartak» Cəmiyyətləri Çempionatlarının qalibi, dəfələrlə SSRİ Ümumittifaq və Beynəlxalq turnirlərin qalibi və mükafatçısı olub. Azərbaycan idmançılarına rus şovinizmi kimi yanaşılması səbəbindən 1987-ci ildə idmandan uzaqlaşıb. Məşqçi kimi fəaliyyəti dövründə olimpiya çempionk Namiq Abdullayev, dünya çempionu Xəzər İsayev, SSRİ çempionu Həsrət Məmmədyarov, Avropa çempionu Aslan Ağayev, Rövşən Umadov, Nazim Əlicanov, Vüqar Orucov kimi güləşçiləri görüşlərə hazırlayıb. 1988-ci ildə bu heyətlə Aşqabad şəhərində keçirilən SSRİ kubokunun gümüş mükafatına layiq görülüb. 1988-ci ildə məlum Qarabağ hadisələri başlayanda məşqçilik fəaliyyətini dayandırıb, Vətəni qorumaq üçün təşkilatlanmaq qərarına gəlib və Azərbaycan Fədai Təşkilatı, 1989-cu ildə şəhər və bölgələrimizdə gizli Fədai özəkləri yaradıb. 1991-ci ilə qədər Azərbaycanda gedən bütün hadisələrin içində məram və məqsədlərinə uyğun fəaliyyət göstərib. 1991-ci ildə AFT-nin ümumi qərarı ilə bölgələr üzrə döyüşə yararlı fədailər könüllü olaraq Qarabağın müdafiəsinə qoşulublar. Şakir Əhmədov 1992-ci ilin fevralında Şuşada 8 güllə yarası alaraq ağır yaralanıb. Atı ay Bakı şəhərində müalicə alıb, yenidən təşkilatın fəaliyyətini davam etdirib. 1996-cı ilə qədər Azərbaycan Güləş Federasiyasına rəhbərlik edib. 1997-ci ildə beşillik seçim müddəti bitdiyi üçün AGF-dən istefa verib. Hazırda Qarabağ əlilidir, təqaüdçüdür.
Samir, Fəxriyyə və Şəfəq adlı üç övladı, dörd nəvəsi var.
Şakir Əhmədov kimi vətənpərvər, təəssübkeş insanlar, qabiliyyətli insanlar, güclü insanlar dünyaya çox az hallarda gəlirlər.
Əlbəttə, insanın həyatdakı ən böyük işi səmimiyyət aynası olmaq, doğmalıq göstərmək və qəlblərdə məskən salmaqdır. Bu proses ictimai-zəruri mənalar ehtiva edir; yəni insan özündən başqasına həyan olanda, yaxud xeyirxah əməlləri ilə cəmiyyətə fayda verəndə bütün işlər qaydasında görünür. Cəmiyyət töhfə verən insanları həmişə yüksəkdə tutub. Belələri bütün hallarda sevilir, öz bacarıqları və təşkilatçılıqları ilə daim diqqət mərkəzində dururlar. Tam səmimi deyək ki, şəxsiyyətinə dərin rəğbətimiz və hörmətimiz olan Şakir Eyyub oğlu Əhmədov da öz əməli işində ölkə dəyərlərini milli zərurət kimi ehtiva edib, cəmiyyətə böyük fayda verib.
Elə insanlar var ki, onlar haqda danışdıqca özün də saflaşırsan. Belələri şübhəsiz, bir həyat hadisəsi deyil, həm də bəşəri yüksəlişdir, Vətənə dayaq, xalqa əsl töhfədirlər.
Yaxından tanış olduqca Şakir Əhmədovun vücudunu saran işığı aydın görür, onun nə qədər kefyiyyətli insan olduğunun fərqinə varır, sədaqətli, qayğıkeş və mehriban vətəndaş olmasına şahidlik edirsən. Onun gileyi də, məzəmməti və tərbiyəsi də adama xoş təsir verir. Bəlkə də çoxlarına, elə bizə də adi insan kimi görünən Şakir Əhmədov, əslində, həyatla özü arasındakı enişli-yoxuşlu yolların üzüağ, başı uca yolçusu olub. Çətinliklərdə bərkiyən bu sadiq insan öz qürurunun, şəxsiyyət ucalığının fövqünə qalxıb. Həm çalışdığı sahələrdəki uğurları, həm də Vətənə olan oğul-ər dəyanəti onu tanıyanların gözündə ikiqat ucaldıb. Çalışdığı kollektivdə böyük hörmət və nüfuz sahibinə çevrilib. Yaxşılıq etmək, qəmgin vəziyyətdə olanların könlünü oxşamaq onun əsas işi olub. Qədir bilənlər, canlarında Allah xofu olanlar onu xeyirxah, alicənab və sadə-əsilzadə insan kimi tanıyırlar. Biz də buna əmin olduq.
Düşüncəsini xalq təfəkkürü ilə cilalayan insanlar həmişə yüksək məqamlara ucalırlar. Dünyaca tanınmış insan, ləyaqətli el oğlu, Azərbaycan idmanını SSRİ adı altında olsa da, bütün dünyada şərəflə təmsil edən, dəfələrlə qələbə sevinci yaşayan Şakir Əhmədov da xalqla nəfəs aldığı üçün daim ucalarda olub, həyat da, tale də ona nöhtəşəmlik verib. Şakir Əhmədov sanki taledən asılı olmağın fəlsəfəsini bildiyi üçün həmişə öz yolunu düzgün görə və tapa bilib. O, bununla həm də öz qəlbinin işıqlı həyat nəğmələrinə qulaq asmaq və digərlərinin tale acılarına yanmaq təpəri də tapıb.
Şakir Əhmədov dünyanın idman salonlarında olarkən, yaxud, Birinci Qarabağ müharibəsi dövründə cəbhə xəttində, ağır döyüşlərdə düşmənlə üz-üzə dayanarkən də xalqın varlığından, zənginliyindən, həyat incəliklərindən məharətlə istifadə edərək özündə misilsiz güc tapıb, həyatın gözəlliklərini, Vətən hissinin böyüklüyünü dadıb. Bununla o, həm özünə, həm də ona sığınanlara həyat eşqi, torpaq məhəbbəti verib, vətənpərvərlik ruhu aşılayıb, ovqata misilsiz təsir edib.
Şakir Əhmədov həyatdan aldığı acı göynərtini bəzən özü üçün tale uyğunsuzluğu kimi xarakterizə edib, lakin başqalarını bu acıdan kənar tutub. Biz bu mühüm amili onun fəaliyyətində, insanlara münasibətində, bir sözlə, pak əməllərində aydın görürük.
Əlbəttə, Şakir Əhmədovun da həyat boyu çəkdiyi acılar bütün cəmiyyətlərin çəkdiyi acılar olub. Döyüşdə ağır yaralananda, könüllü təşkilatdakı xidmətləri Vətənə fayda verəndə də onun niskili bitməyib. O, daim Vətənin bütöv olması amalı ilə yaşayıb, göynəyib. Nə xoş ki, 44 günlük Vətən müharibəsində əldə olunmuş Zəfər onun da sızıltılarına son qoyub.
Bəli, Şakir Əhmədovun dövlətçilik işindəki xidmətləri də ölçüyə sığmır. Biz hələlik onu Vətənin başını dünyada uca edən idmançı, döyüşən müsəlləh əsgər, sədaqətli bir vətəndaş kimi təqdir edirik. İnşallah, növbəti yazılarımızda çalışacağıq ki, Şakir Əhmədov kimi vətənsevər bir insana sözdən abidə ucaldaq – Şakir Əhmədov Abidəsi.
Eldar Həsənli,
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər
birliklərinin üzvü, şair-publisist
.jpg)